Praznici vestica

PRAZNICI VEŠTICA

    Veštičarstvo, baš kao i ostale religije, svoje religijske aktivnosti zasniva na ceremonijalnom proslavljanju praznika. Veštičiji praznici 'pričaju' mit o boginji i bogu. Postoji osam takvih praznika. To su: 31. oktobar - Samhain, 21. decembar - Yule, 2. februar - Imbolg, 21. mart - Eostre, 30. april - Beltaine, 21. jun - Litha, 2.august - Lammas i 21. septembar - Modron. Ovi praznici se još nazivaju i sabati.
    Veštice 21. decembar, 21. mart, 21. jun i 21. septembar smatraju manjim sabatima, kojima dominira rogati bog u aspektu boga Sunca. Simbolika ovih praznika i ovog kružnog božanskog ciklusa je relativno jednostavna za razumevanje. Bog Sunca umire i ponovo se rađa 21. decembra. Odrasta, postaje polno sposoban i oplođuje Majku Zemlju. Na vrhuncu svoje snage je 21. juna, a to je istovremeno i dan kada je Zemlja najbliža Suncu i kada je dan najduži. Od tada počinje da slabi njegova moć da bi, konačno, 21. decembra, kada je dan najkraći i Zemlja najdalje od Sunca, umro, i istovremeno se ponovo rodio. I, tako, beskonačno u krug.
    Koncept rogatog boga kao personifikacije prirode i plodnosti, je mnogo složeniji za razumevanje i uključuje predstavu rogatog boga kao boga rastuće godine (koji je u mitologiji poznat kao kralj Hrast) i kao boga opadajuće godine (u mitologiji poznat kao Sveti kralj). Obilje informacija o ovim vidovima drevnog, evropskog, paganskog boga mogu se naći u 'Zlatnoj grani', kapitalnoj studiji o magiji i religijskom životu primitivnih društava, koju je napisao Sir James George Frazer.
    Kralj Hrast i Sveti kralj su večito suprotstavljeni rivali, koji uvek u istom periodu godine ubijaju jedan drugog. Tako 21. decembar obeležava kraj vladavine Svetog kralja i početak vladavine kralja Hrasta. Kralj Hrast, pak, umire 21. juna i tada njegovu vladavinu preuzima Sveti kralj. Veštičiji mit tako reprezentuje ciklus plodnosti, a samim tim i najfundamentalnije odnose koji postoje u prirodi.